Zamówienia publiczne

Czy spotkaliście się z taką sytuacją, iż zanim doszło do podpisania umowa po wyborze najkorzystniejszej oferty termin realizacji wskazany w SIWZ już upłynął?

Taką umowę należałoby traktować jako umowę nieważną, gdyż nie można zawrzeć umowy o świadczenie niemożliwe. Potwierdził to Zespół Arbitrów  w wyroku z dnia z 7.03.2007r. stwierdzając, iż nie jest możliwe zawarcie umowy, w której wykonawca zobowiązał się do rozpoczęcia wykonania zamówienia w terminie, który w momencie jej zawarcia już upłynął. Zawarcie takiej umowy byłoby zawarciem umowy o świadczenie niemożliwe i zgodnie z art. 387 Kodeksu Cywilnego byłaby nieważna. Podobne stanowisko wyraził Zespół Arbitrów w wyroku z dnia 30.11.2004r. UZP/ZO/O-2043/04/, który nakazał unieważnić postępowanie, gdyż posiedzenie Zespołu Arbitrów odbyło się w dniu, który był dniem wykonania umowy, stwierdzając, iż umowa zawarta w takim przypadku byłaby nieważna na podstawie art.387kc.

Przeanalizujmy podobną sytuację, w której:

W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego  o wartości przekraczającej 14000 euro  Zamawiający określił w specyfikacji istotnych warunków umowy termin wykonania umowy poprzez wskazanie konkretnej daty z możliwością jej  zmiany .

Składając ofertę Wykonawca zobowiązał się zrealizować dostawę specjalistycznego sprzętu medycznego w terminie przewidzianym w SIWZ. Niestety jak to w życiu różnie bywa przed podpisaniem umowy okazuje się, iż jedyny  na świecie producent tego rodzaju sprzętu  nie  wyprodukuje urządzenia w czasie pozwalającym na terminową dostawę z uwagi na „zbyt duże obłożenie produkcji”, choć wieloletnia praktyka pokazywała, iż złożenie zamówienia niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej oferty gwarantowało dotrzymanie terminu. Gdyby wszystko „zagrało” jak dotychczas umowa byłaby wykonalna w wyznaczonym terminie,  no ale „nie zagrało”.

Jaki Wykonawca ma wybór?

Z jednej strony Wykonawca odmawiając podpisania umowy naraża się na zatrzymanie wadium na podstawie art.46ust.5 ustawy prawo zamówień publicznych, jeżeli było wymagane.

Z drugiej strony ma świadomość, iż podpisując umową zobowiązuje się do wykonania umowy, której nie będzie mógł zrealizować na warunkach określonych w ofercie  z przyczyn, za które nie ponosi odpowiedzialności, a bystry Zamawiający nie zapomniał w umowie o karach umownych.

Czy w takiej sytuacji strony podpisałyby umowę nieważną  w świetle art. 387kc w związku z art. 14 pzp z uwagi na niemożliwość wykonania umowy na warunkach określonych w SIWZ? Odpowiedź wcale nie jest prosta.

Na pytanie prawne Sądu Okręgowego w Koszalinie  :

Czy pięciodniowy termin z art. 182 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (j.t. Dz.U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na wniesienie odwołania od czynności zamawiającego zostaje przerwany w dniu złożenia przesyłki z odwołaniem w placówce pocztowej operatora wyznaczonego, czy w dniu dostarczenia tej przesyłki do siedziby Krajowej Izby Odwoławczej w Warszawie?​

Sąd Najwyższy podjął w dniu 7.02.2014r. uchwałę w składzie 3 sędziów

​Do zachowania – przewidzianego w art. 182 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (jedn. tekst Dz. U. z 2013 r., poz. 907 ze zm.) – terminu do wniesienia odwołania od czynności zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia nie ma znaczenia dzień oddania odwołania w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe lub w placówce pocztowej operatora świadczącego  pocztowe usługi powszechne w innym  państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Co to oznacza?

Tak jak dotychczas odwołanie należy złożyć do Prezesa KIO w formie pisemnej albo elektronicznej opatrzonej bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Odwołaniu musi wpłynąć do Prezesa Kio przed upływem terminu do wniesienia odwołania.

Ośrodek Mediacyjny przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Bydgoszczy organizuje szkolenia przygotowujące do pełnienia roli mediatora zgodne ze standardami szkolenia mediatorów uchwalonymi przez Społeczną Radę ds. Alernatywnych Metod Rozwiązywania Konfliktów i Sporów /ADR/ przy Ministrze Sprawiedliwości  z 29.10.2007r./- 40 godzin, najbliższy termin  5,6 kwiecień 17,18 maj 2014r.

oraz

szybki kurs  “Skutecznego porozumiewania się” – 4 godziny, najbliższy termin 30.03.2014r. g. 10.00

szczegóły: www.oirp.bydgoszcz.pl  zakładka Ośrodek Mediacji

W dniu 11 lutego br. Rada Unii Europejskiej przyjęła nowe dyrektywy w zakresie zamówień publicznych: – dyrektywę w sprawie zamówień publicznych, –  dyrektywę w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w  sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, – dyrektywę w sprawie udzielania koncesji .

Termin implementacji dyrektyw do porządków prawnych państw członkowskich UE upływa w ciągu 24 miesięcy od ich wejścia w życie.

Nowe dyrektywy  zastępują obecnie obowiązujące dyrektywy 2004/17/WE oraz 2004/18/WE, a  także ustanawiają osobny reżim dla udzielania koncesji. Większość  przepisów zawartych w nowych dyrektywach będzie obowiązkowa do wdrożenia  do krajowych regulacji.

Sejm uchwalił nowelizację Prawa zamówień publicznych w zakresie podwyższenia progu stosowania ustawy Pzp oraz wprowadzenia zmian uwzględniających specyfikę działalności naukowo-badawczej i kulturalnej

W dniu 7 lutego 2014 r. została uchwalona ustawa o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych stanowiąca przedłożenie rządowe. Zasadnicza zmiana wprowadzana przedmiotową ustawą dotyczy podwyższenia progu zastosowania ustawy Pzp. Przewidziana w ustawie wysokość progu została zwiększona z 14 000 euro do 30 000 euro. Nowa wysokość progu – 30 000 euro, od którego powstaje obowiązek stosowania ustawy Pzp, będzie dotyczyła wszystkich kategorii zamawiających. Oznacza to, że do udzielania zamówień wyłączonych spod Pzp z uwagi na ich szacunkową wartość nie będzie konieczne spełnianie wymagań określonych ustawą – Prawo zamówień publicznych.

Zamawiający wykluczył z postępowania  wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie  konsorcjum : spółka  z o.o.  oraz spółka  z o.o.  sp. z.k. na  podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 4-9 Pzp uznając, iż odwołujący miał obowiązek przedłożenia informacji z Krajowego Rejestru Karnego spółki i  jej wspólników  (tj. komplementariusza jednego z członków konsorcjum),. Odwołujący został wezwany przez zamawiającego do uzupełnienia dokumentów potwierdzających brak podstaw do wykluczenia, poprzez złożenie aktualnej informacji z KRK dla wspólników firmy  sp. z o.o. w zakresie określonym w art. 24 ust. 1 pkt 4-8 Pzp oraz aktualnej informacji z KRK dla firmy  sp. z o.o. w zakresie określonym w art. 24 ust. 1 pkt. 9 Pzp, na podstawie złożonego w ofercie dokumentu KRS wykonawcy  Sp. z o.o. sp.k. – członka konsorcjum odwołującego, w której osoba prawna –  sp. z o.o. jest komplementariuszem.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie odwołujący podniósł, iż zamawiający nie jest uprawniony do żądania tego rodzaju dokumentów.

Wielokrotnie przepis art. 34 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych pozwalający na pobierania opłaty stosunkowej wysokości 5% wartości przedmiotu zamówienia w postępowaniu, którego skarga dotyczy, jednak nie więcej niż 5 000 000 złotych,  budził wątpliwości co do zgodności z konstytucją w szczególności wskazywano na fakt , iż jego wysokość ogranicza  konstytucyjne prawo do sądu.

 Wyrokiem z dnia  14.01.2014r. Trybunał Konstytucyjny  orzekł w sprawie SK 25/11 ,iż :

Art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594, Nr 152, poz. 1016 i Nr 197, poz. 1307, z 2011 r. Nr 92, poz. 531, Nr 106, poz. 622, Nr 149, poz. 887, Nr 163, poz. 981 i Nr 240, poz. 1431, z 2012 r. poz. 1101 oraz z 2013 r. poz. 429) w zakresie, w jakim określa opłatę stosunkową od skargi na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych, jest zgodny z art. 45 ust. 1 /  „ każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia  sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”/

 w związku z art. 31 ust. 3 /„Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw”/

 z art. 77 ust. 2 / „Ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw”/

i art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej / „Każda ze stron ma prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji. Wyjątki od tej zasady oraz tryb zaskarżania określa ustawa”/

 Ponadto  Trybunał Konstytucyjny postanowił:

na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417, z 2009 r. Nr 56, poz. 459 i Nr 178, poz. 1375, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie .

Sąd Okręgowy w Krakowie nie rozpoznał jeszcze skargi Poczty Polskiej na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej. 

W skardze Poczta Polska wskazała szereg zarzutów. W szczególności wątpliwości budzi możliwość spełnienia przez PGP jednego z podstawowych warunków przetargu, jakim jest wymóg dysponowania placówką pocztową w każdej gminie.

Poczta Polska podkreśla, że wykorzystuje wszelkie dostępne kroki prawne, by udowodnić swoje racje i przekonać, że obecnie jest jedynym podmiotem mogącym zapewnić bezpieczną realizację tak skomplikowanych zleceń, jak między innymi obsługa polskiego wymiaru sprawiedliwości.